blog

Ik zat in het derde middelbaar. Ik droeg een zwarte rok, zwarte kousen en een zwarte trui. Ook mijn nagels waren zwart. Ik was anders dan de anderen. Daarom werd ik soms gepest. Zelfs door leraars.

Na lang wachten ben ik eindelijk weer 'thuis'. Ik blijf een maand in Indonesië. In het land waar ik geboren en opgegroeid ben. Ik reis van Sumatra naar Bali, naar Lombok, en naar Java. En ik ontdek steeds meer mooie plekken in mijn land.

Wie zou jij graag zijn? Denk er eens over na. Ik weet het al. Ik wil Jan Nagels zijn.

Psychologen onderzoeken onze geest. Ze onderzoeken bijvoorbeeld hoe we verliefd worden. Daarvoor hebben ze nu enkele verklaringen. We zoeken iemand die lijkt op onze ouders.

Ik lees een boek over stilte. De schrijver zegt dat veel mensen niet weten wat dat is. Stilte betekent niet dat er geen geluid is, schrijft hij. Dat vind ik raar.

“Elk nadeel heb zijn voordeel.” Dat is geen goed Nederlands. Het is Amsterdams. Voetballer Johan Cruijff zei het ooit. Die uitspraak werd bekend.

Een landhuis op het einde van een smal straatje. Diep in het oosten van ons land. Rond het huis zorgen bossen voor schaduw op een hete dag. Af en toe steekt een hert de straat over met haar jongen. 

Ik kwam aan bij een VIP-parking. Heb je de beste plaatsen voor een optreden? Dan ben je een VIP en mag je daar parkeren. “Sorry, dat gaat hier niet”, sprak een vrouw streng.

Het licht van de zon schijnt fel in de ochtend. Het verblindt mijn ogen. Maar wat ben ik blij om deze ochtend naar mijn werk te gaan. Dat zeg ik vaak als ik de warmte van de ochtend voel. Maar eerlijk gezegd mis ik vaak de kou.

Het is prachtig weer. Perfect voor een glas sangria! Ik heb twee liter van deze heerlijke Spaanse wijn. Ik geniet.

Het bedrijf waar ik voor werk sluit binnenkort. Het verhuist naar Polen. We krijgen allemaal ons ontslag. Het is een heel raar gevoel.