premium blog Stil wenen en luid roepen Ik heb geweend, gisteren. Niet luid snikkend en met tranen op mijn wangen. Ik heb geweend in mijn hart.
blog Dag lieve lezer Kijk eens naar mijn foto. Die is 11 jaar oud. Toen begon ik voor Wablieft te schrijven. Mijn haar is nu korter en grijzer. Vaak draag ik een bril. Ik werd pas 57 jaar. Zou ik een nieuwe foto laten nemen voor deze blog?
premium blog Emoties in de trein Ik rijd vaak met de trein naar Mechelen. Daar is het kantoor van Wablieft. Ik vertrek dan in een station in de Kempen. Daar woon ik. De treinen die rijden in de Kempen, zijn oud. Dat merk je.
premium blog Het ergste Vorige week fietste ik met mijn zoon. We staken een straat over bij groen licht. Een gekke chauffeur reed door het rood. Hij reed mijn zoon bijna aan. Ik voelde het leven uit me wegvloeien. En ik dacht dat dit het ergste was.
premium blog Een nieuwe bril Vanuit een raam in de slaapkamer kijk ik uit op een tuin. In de tuin staat een trampoline. Daarop staat een jongen vaak te springen. De jongen zegt niets. Hij springt alleen maar.
premium blog Mijn favoriete seizoen De voorbije weken leek het wel zomer. Je zag nog veel blote armen en benen. Mensen droegen korte broeken, rokjes en T-shirts. Maar vergis je niet, het is herfst.
premium blog Een app tegen de stress Even na drie uur ben ik er voor niemand. Dan ga ik de jongens halen van school. Eerst zit ik nog even op een bank in het park. Dan kijk ik naar een kind dat door een fontein springt. Ik zie de vreugde van het leven. Daar kan ik weer even mee verder.
premium blog Vaarwel Bob Soms is het leven heel mooi. Soms is het leven erg hard. Je zoekt dan naar goed nieuws. Maar het nieuws wordt alleen maar slechter. Vorige week overleed Bob. Hij was op vakantie in Spanje. Daar stierf hij in zijn slaap.
premium blog Soms denk je verkeerd We hebben twee konijnen. Het vrouwtje heet Billie, het mannetje Boris. Ze leven in onze tuin, in een grote ren. ‘s Nachts moeten ze in hun hok. Er zitten marters en vossen in onze buurt. Die lusten wel een konijntje.
premium blog De tweede helft Mijn zoon Pablo had een rustige hobby. Hij tekende en maakte kunst. Ik bracht hem naar de academie. Af en toe was er een tentoonstelling. En dat was het dan.