Bijzonder cadeau
Een paar weken geleden kreeg ik zomaar een broek, gratis. Geen cadeau van een vriendin of iemand uit mijn familie. Nee, ik kreeg de broek van iemand die ik zelfs niet zo goed ken. Dat ging zo.
Ik doe regelmatig boodschappen in een verpakkings-vrije winkel. Een wat? Een winkel waar de producten niet verpakt zijn. De rijst zit bijvoorbeeld in een grote bak. Je neemt zelf een lege pot mee, en je vult die. Zo is er minder afval.
Ik doe weleens een babbeltje met de eigenares. We wisselen een recept uit. Of ik vraag haar tips voor lekkere thee. Een tijdje geleden gaf ze me een compliment over mijn rok. Ze vond die heel mooi. Ik vertelde dat het een heel oude rok is, misschien wel vijftien jaar. Maar hij is van goede kwaliteit en ik draag hem graag.
Ze vertelde zelf dat ze zo’n broek heeft. Heel oud, goede kwaliteit, en mooi. Maar de broek is te klein geworden. Ze kan die niet meer dragen.
Toen ik de volgende keer in haar winkel kwam, gaf ze de broek aan mij. “Ik denk dat die bij jou wel past", zei ze. “En die is jouw stijl. Jij kan die dragen, bij mij ligt die maar in de kast.” Dat vond ik een bijzonder cadeau!
