Nieuwe missie moet aarde beschermen

DART duwt rots in de ruimte weg

De Amerikaanse organisatie voor ruimtevaart NASA begon aan een nieuwe missie. Het ruimtetuig DART moet tegen een asteroïde botsen. Dat is een soort rots in de ruimte. Net als de planeten draait hij om de zon. Deze rots kreeg de naam Dimorphus. De botsing is een test. Maar in de toekomst kan zo een rots wel een gevaar voor de aarde vormen.



DART moet binnen 10 maanden bij Dimorphus raken. Dat zou dan in oktober 2022 zijn. Op dat moment staat Dimorphus op 11 miljoen kilometer van de aarde. Het is een kleine maan van 160 meter. Die vormt geen gevaar voor onze planeet. Dimorphus komt wel vrij dicht bij de aarde. En wetenschappers weten al veel over de rots. Daarom is hij ideaal voor een test. Want vanop aarde kan je zien of de kleine rots plots in een andere baan zweeft. Dat wil dan zeggen dat de botsing met DART gelukt is. Kan DART zo een kleine rots raken? Dan weet NASA dat alles goed werkt.

Duwtje

DART zal de rots niet stuk maken. Daarvoor is het ruimtetuig veel te klein. De botsing gebeurt wel met 24.000 kilometer per uur. Zo krijgt de rots een duwtje. Dat moet de rots een andere snelheid en een andere baan geven. Wat als er ooit echt een grote rots op de aarde af zou komen? Dan moet zo een botsing lang op voorhand gebeuren. Zelfs tientallen jaren voor die asteroïde in de buurt van onze planeet komt. Hoe moet je dat aanpakken? Ook daarvoor is deze test erg belangrijk. Ook de ESA werkt mee aan de test. Dat is de Europese organisatie voor ruimtevaart. ESA lanceert het ruimtetuig Hera in 2024. Hera moet de gevolgen van de botsing onderzoeken.

Echt gevaar

NASA onderzoekt al rotsen die een echt gevaar kunnen vormen. Zo is er de asteroïde Bennu. Die komt in het jaar 2135 dichtbij de aarde. Paniek is niet nodig. Maar de baan van Bennu mag niet plots veranderen. Het ruimtetuig Osiris-Rex onderzocht twee jaar lang Bennu. Wat is het resultaat? Er bestaat een kans dat Bennu de aarde zal raken. Dat kan gebeuren op 24 september 2182. Maar die kans is maar 0,037 procent. Bennu vormt een gevaar tot het jaar 2300. De kans op een botsing tot dat jaar is 0,057 procent.

Vredefort

Er vielen al vaak rotsen uit de ruimte op onze aarde. Onze planeet telt 180 kraters die daarvan een gevolg zijn. Voor de grootste krater van West-Europa moet je naar Zweden. Een inslag van 337 miljoen jaar geleden vormde daar het grote Siljanmeer. De grootste krater val allemaal ligt in Zuid-Afrika. De Vredefortkrater heeft een doorsnee van wel 300 kilometer! De inslag gebeurde ruim 2 miljard jaar geleden. De rots was zeker 10 kilometer groot. In de krater ligt nu het dorp Vredefort, waar ongeveer 1.500 mensen wonen.

Einde van de dino’s

De beroemdste botsing gebeurde 66 miljoen jaar geleden. Die rots was wel 15 kilometer breed. De krater ligt nu in de streek Yucatán in Mexico. De gevolgen waren groot. De inslag zorgde voor een laag van zwavel in de atmosfeer. Die hield het licht van de zon tegen. Over de hele aarde werd het jarenlang winter. Planten stierven uit. Daardoor gingen ook dinosaurussen dood die planten aten. De dino’s stierven samen met vele andere soorten uit. Het herstel van het leven op aarde duurde tussen de 30.000 en de 300.000 jaar.

Wist je dat de dino’s pech hadden? Een halve minuut later en de rots was in zee gestort. Dan was er geen laag van zwavel geweest. Na het herstel van het leven kregen nieuwe soorten wel een kans. Twee miljoen jaar geleden liep de Homo Erectus in Zuid-Afrika rond. Dat is de directe voorouder van de mens. Was de inslag in Mexico misschien een geluk voor de mens?





 

Tekst door Dominique Piedfort