enkel voor abonnees

Kunstenaar Christo is overleden

buitenland - 10 06 2020
Christo en zijn vrouw
Foto: Belga-EPA / RAQUEL MANZANARES

Inpakken als vorm van kunst

In New York overleed kunstenaar Christo. Hij werd 84 jaar. Christo werd vooral bekend door grote gebouwen in te pakken. Dat deed hij met touw en grote doeken van stof of met plastic. Alle mensen konden gratis genieten van zijn kunst.

 

De volledige naam van de kunstenaar is Christo Vladimirov Javacheff. Hij werd in 1935 geboren in Bulgarije. Zijn vader was een wetenschapper. Zijn moeder werkte voor de academie voor kunst in de hoofdstad Sofia.

 

Portretten

 

In 1957 vluchtte Christo voor het communisme in zijn land. Hij woonde eerst in Zwitserland en daarna in Frankrijk. Daar schilderde hij portretten om geld te verdienen. In 1958 vroeg Précilda de Guillebon aan Christo om haar portret te schilderen. De kunstenaar leerde zo haar dochter Jeanne-Claude kennen. Christo en Jeanne-Claude trouwden in 1962. Twee jaar later verhuisden ze samen naar de Verenigde Staten.

 

Inpakken

 

In 1958 maakte Christo voor het eerst kunst door iets in te pakken. Het eerste dat hij inpakte, was een pot verf. Samen met Jeanne-Claude begon hij later ook veel grotere dingen in te pakken. Daarbij waren onder meer de grote brug Pont Neuf in Parijs, het parlement van Duitsland, eilanden in Miami en 178 bomen in Zwitserland.

 

Vaten en poorten

 

Christo en Jeanne-Claude pakten niet alleen dingen in. Ze gebruikten ook vaak vaten van metaal om kunst te maken. En in 2005 maakten ze ‘The Gates’ in Central Park in New York. Langs de paden van dat park plaatsten ze 7.503 grote poorten, met bovenaan een oranje doek. De kunstwerken maken kostte heel veel tijd. Soms duurde de voorbereiding vele jaren. De werken kostten ook altijd heel veel geld om te maken. Christo en Jeanne-Claude verzamelden dat geld door ontwerpen op papier te verkopen.

 

Nieuw werk

 

In 2009 overleed Jeanne-Claude. Ook na haar dood maakte Christo nog kunst. De meeste van die werken hadden ze samen nog bedacht en gepland. Nu is ook Christo zelf overleden. Maar er komt nog nieuw werk van hem en Jeanne-Claude. Zo zal in september 2021 de bekende Arc de Triomphe in Parijs ingepakt worden.

Uit
De Reichstag, ingepakt in doeken
Foto: Visualhunt
Uit

Parlement ingepakt

Misschien wel het bekendste werk van Christo en Jeanne-Claude is het ingepakte ‘Reichstag’. Dat is het parlement van Duitsland. Het hele gebouw inpakken duurde vijf weken. Daarbij was de hulp nodig van 90 beroeps-klimmers. Die pakten het gebouw in met ongeveer 100.000 vierkante meter stof. Het gebouw bleef twee weken ingepakt. Ongeveer vijf miljoen mensen gingen het bekijken. De eerste plannen voor het kunstwerk bedacht Christo al in 1971. Het duurde nog 24 jaar om het echt te maken.

Aan
mensen lopen op een weg op het water
Foto: Wikimedia Commons
Uit

Wandelen op water

Christo pakte niet alleen gebouwen en dingen in. Hij gebruikte stof en plastic ook voor andere dingen. In 2016 maakte hij de ‘drijvende pier’ in Italië. Ook dit werk had hij al in de jaren 1970 samen met Jeanne-Claude bedacht. Het werk kwam op het Iseo-meer, bij de stad Brescia. Op dat meer liggen twee eilanden. Vanop het land maakte Christo er twee drijvende paden naartoe. Die waren felgeel. Mensen konden ze gebruiken om te voet naar de eilanden te gaan. Ze konden ook rond de eilanden wandelen. De paden lagen op het water van 18 juni tot 3 juli 2016. Ruim 1,2 miljoen mensen wandelden toen over het water.

Aan
een toren van vaten in Hyde Park
-
Uit

Toren van metaal

In de zomer van 2018 dreef een grote toren op een vijver in het Hyde Park in Londen. Die toren had de vorm van een mastaba. Dat is een soort graf uit het oude Egypte. Het waren de voorlopers van de piramides. Christo en Jeanne-Claude hielden allebei van mastaba’s. Ook het plan voor dit kunstwerk bedachten ze nog samen. De toren in Londen was gemaakt met 7.506 vaten voor olie. Die had Christo in opvallend blauw, rood en paars laten schilderen. Het hele kunstwerk was 20 meter hoog. Het woog 600.000 kilogram en dreef op een platform van plastic.

Aan

tekst door Ruud Meert

Uit