Mag het wat moeilijker?

Sinds een paar maanden schrijf ik deze blog, elke twee weken. Ik vind het fijn om te doen. Het herinnert mij aan de tijd dat ik lesgaf.

 

Zeventien jaar lang gaf ik Nederlandse les aan anderstalige volwassenen. Ik vond het een leuke job. “Wat ik mijn cursisten vandaag leer, kunnen ze morgen gebruiken”, zei ik weleens. Ik kon mensen helpen om met de juf van hun kinderen te praten. Na mijn lessen vonden mensen gemakkelijker werk. Of ze konden een probleem bespreken met hun huisbaas. Dat gaf mij een goed gevoel.

 

Nu werk ik al jaren bij Wablieft, maar ik schrijf niet voor de krant. Alleen deze blog. Dan voel ik me opnieuw de lerares Nederlands. Ik denk goed na over mijn zinnen en woorden. Dat voelt vertrouwd.

 

Een collega zei dat mijn zinnen en woorden best wat moeilijker mogen zijn. Ik dacht daarover na. En ik begrijp het! Ik gaf altijd les in het eerste jaar Nederlands. Ik gaf ook les aan mensen die traag leren, of aan mensen die in geen enkele taal kunnen lezen of schrijven. Daarom schrijf ik heel eenvoudig. Maar voor jou mag het misschien moeilijker? Wat vind je van deze blog?

Katrien