Het is van niemand anders

Iedereen heeft een verhaal te vertellen. Dat moet je zelf schrijven, want het gaat helemaal over jou. Het is van niemand anders.
Soms zie ik mensen kritiek geven op een verhaal dat begint met het woord 'ik'. Ze vinden dat het een beetje egoïstisch klinkt. "Mensen zouden over de samenleving moeten praten, en niet over zichzelf", zei iemand. Maar iedereen is een deel van de samenleving. Elk verhaal is belangrijk, vooral verhalen over migratie.
In de eerste jaren worden we nieuwkomers genoemd. Generaties later vinden mensen ons nog altijd 'buitenlanders'. We zullen voor altijd vluchtelingen blijven. Ook al hebben we een nieuwe nationaliteit.
Migranten, we komen en gaan. We bezoeken en vertrekken weer. Sommigen keren terug naar hun eigen land, anderen gaan naar een ander land. De rest gaat naar een andere wereld. Leven en dood. Alles is een onderdeel van ons. Daarom moeten we onze verhalen zelf vertellen. Het is van ons, niet van iemand anders. Begin maar met "ik".
