Het ene museum is het andere niet

In de vakantie ging ik met mijn zoon Astor naar musea. In het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen is een zaal vol werken van Rubens. In de zaal staat een zetel. Die heeft de vorm van een kameel. Want je kan op een werk kamelen zien. Astor keek niet naar kunst. Hij hing aan de kameel. Of hij stapte naar een scherm. Daar tikte hij in: ‘Poep in je hoofd’.

Drie dagen later was ik met hem in het Speelgoedmuseum in Mechelen. Het museum is oud. In 2025 komt er een nieuw museum in het nieuwe station van Mechelen. Je zag dat het oude museum nog weinig moeite doet. Duwde je op een knop? Dan reed er maar één speelgoed-treintje. Je mocht ook nadenken over het nieuwe speelgoed van Playmobil. Dat zou er in 2018 komen. Je las het op een briefje dat al vijf jaar in een kast lag.

Vond Astor dat erg? Helemaal niet. Drie uur lang liep hij in het museum rond. Kunst van Rubens die miljoenen kost? Nee, Astor kijkt liever naar een trein die niet rijdt.

Dominique